Als persoonlijk reisadviseur is het mijn bedoeling om mijn
klanten zo goed mogelijk te informeren, over hun reis maar ook al hun
‘bijzondere’ vragen te beantwoorden.
De computer start net
op
als vroeg al de telefoon gaat. Goedemorgen Sandra, zeg ik,
je bent er mooi vroeg bij. Klopt zegt Sandra, ik heb er de hele nacht aan
liggen denken en ik dacht, het eerste wat ik doe is Carina even bellen.
Gezellig, zeg ik,
heb je vragen over de reis? Nou, eigenlijk niet over de
reis, want we verheugen ons erg op ons huis in Kissimmee (Florida). We hebben
er heel veel zin in en vooral onze Daan kan niet wachten. Daan is hun 8-jarige
zoon. Vooral het bezoek aan Disney vindt hij natuurlijk geweldig.
Mijn vraag gaat
eigenlijk
over de mee te nemen bagage, zegt Sandra. Oh, dat is geen
probleem, zeg ik. Dat is gewoon bijgeboekt. Ja, zegt ze, dat weet ik maar het
gaat om het volgende. Omdat we ook lekker bij het huis willen blijven een paar
dagen wil Daan graag zijn Knex meenemen. Oh, maar dan doe je toch een zakje met
Knex in de koffer, geef ik aan.
Hij wil al zijn Knex
meenemen, zegt Sandra. En mijn man heeft gezegd dat we dat
gewoon in een koffer kunnen doen. Dus nu is Daan er niet meer vanaf te brengen.
Een koffer vol met Knex, zeg ik, als je genoeg ruimte hebt in jullie koffers
voor de kleren van Daan en het niet boven de 20 kg uitkomt, dan kan dat
natuurlijk.
En dan maak ik een
grote vergissing
want ik zeg met een lach ‘nu maar hopen dat de douane de
koffer niet opmaakt’. En die vraag bleef in het hoofd van Sandra hangen, zegt
ze als ik haar na de vakantie bel. En geeft ze aan, waarschijnlijk ruiken de
douaniers het, want natuurlijk moesten wij onze koffers laten controleren.
Don’t open that one!!!
riep ik heel hard, en dat hielp ook niet echt mee, verteld
ze met een giechellach. Want die koffer ging als eerste open! Met een luid
geratel viel de halve koffer Knex op de grond. De niet als vriendelijk bekend
staande douanier kon een glimlach toch niet onderdrukken, vertelt ze trots.
Met vereende krachten
hebben we toen alle Knex weer bij elkaar gerapt. Ook ik kan
een glimlach niet onderdrukken als ik heb opgehangen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten