Never leave
home without it!
Als persoonlijk reisadviseur is het mijn bedoeling om mijn
klanten zo goed mogelijk te informeren, over hun reis en ze tips mee te geven.
De reis is helemaal
bevestigd
kan ik mijn klant aangeven, als ik hem bel. Alles is nu
geregeld: de vluchten zijn akkoord en zelfs de stoelen die je graag wilde. Je
4wheel drive auto staat voor je klaar bij aankomst op de luchthaven en ook het
hotel is geboekt. Uiteraard twin bedden, zoals besproken.
Ook je gids heeft er
zin in
en heeft al mooie plekjes uitgezocht waar jullie op zalm
kunnen vissen, zeg ik. Wel moet hij nog even doorgeven wat een goeie plek is om
elkaar te ontmoeten bij de vissersplaatsen. De gids, Aly, loopt vanaf de verzamelplaats
met de visuitrusting met jullie mee naar de oever van de rivier waar jullie de
hele dag kunnen vissen.
Aly komt gedurende
de dag af en toe bij jullie kijken om te zien of het goed
gaat. Bestel bij het hotel een lekker lunchmand en koffie om mee te nemen, geef
ik als advies.
Verder zou ik ook
lekker wat warme kleding meenemen en kaplaarzen. Je weet het
tenslotte nooit in Schotland! En vergeet ook je creditcard niet voor het
ophalen van je auto. Tuurlijk niet, zegt hij, die zit standaard in mijn
portemonnee. Ik heb er zin in. Top, zeg ik, zodra de reisbescheiden binnen
zijn, bel ik je even om ze langs te brengen.
Om 14.00 uur gaat
mijn
telefoon. Verbaast ben ik, want het is mijn klant, die nu
toch al in Schotland moet zijn. Zou hij vertraging hebben, denk ik als eerste.
Ik neem op en hoor een diepe zucht. Het schaamrood staat op mijn kaken, zegt
hij. Er is iets vreselijks gebeurd. Ik schrik gelijk, wat is er dan? Vraag ik.
Ik sta nu bij de
autoverhuurder
zegt hij en ik heb een probleem. Want, zeg ik, is de auto
niet beschikbaar? Oh jawel, die staat nu prachtig te glimmen, maar ik kan er
niet in rijden, zegt hij. Hoezo niet, vraag ik. Nou Carina, en begin maar te
lachen, ik heb mijn creditcard niet bij me…… Opgelucht dat er niets ernstigs
aan de hand is, probeer ik snel te schakelen, want het vader/zoon uitje moet
doorgaan. En zonder creditcard, helaas geen auto.
Ik bel gauw mijn
agent
ter plaatse en vertel hem het probleem van de klant. Samen
bedenken we een oplossing, dus ik bel mijn klant terug. Neem nu lekker een taxi
naar het hotel, zeg ik, en morgenochtend komt gids Aly je ophalen en brengt je
einde dag weer terug van het vissen. Gelukkig liggen er leuke eetgelegenheden
op loopafstand, zeg ik. Dus daarvoor heb je de auto niet nodig. Klant vindt het
jammer dat hij geen auto heeft maar is blij met de oplossing.
’s Middags zie ik
zijn vrouw bij de
Albert Heijn. Ze begint al te lachen als ze mij ziet. Pffff
zegt ze, gelukkig ben ik niet de schuldige, hij heeft gisteravond zelf de
creditcard aan Maxime onze dochter gegeven, moest wat boeken bestellen voor
school en ja, je kan niet verwachten dat hij dan weer teruggegeven wordt toch?
Het blijven pubers!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten