Oh Oh Cherso!

Als persoonlijk reisadviseur vind ik het altijd super om iedereen een leuke vakantie te bezorgen, voor welk budget dan ook met dezelfde aandacht voor iedereen.  

Als ik mijn mail open

zie ik een nieuwe aanvraag voor een reis van een bij mij bekende klant. Of ik ook reizen boek voor jongeren is de vraag. Haar zoon wil nl. met vrienden een weekje weg. Maar ja, budget is er natuurlijk niet, geeft ze aan.

Ik bel haar even

om te vragen wat haar zoon dan precies wil. Ach zegt ze, dat weten ze eigenlijk zelf niet. Het is voor na hun eindexamen en het zal dus wel Chersonissos of Albufeira worden. Mag hij je zelf even bellen, vraagt ze. Dan stap ik er tussenuit. Natuurlijk is dat goed, geef hem mijn nummer maar en dan hoor ik wel van hem.

 

’s Middags belt Joost

mij op. Mijn z’n zessen willen ze gaan, zegt hij. Budget is lastig maar € 500 per persoon moet lukken. En dan een week eind mei. Liefst een appartement voor 3 personen, zwembad erbij, meer wensen hebben we niet, zegt Joost. Oh ja, we denken zelf over Albufeira, dat lijkt ons wel wat. Ik zeg dat ik voor hem aan de slag ga en vraag of hij vast de namen wil mailen volgens paspoort en de geboortedatum.

Appartement gevonden

voor Joost en zijn vrienden en geboekt! Net binnen het budget gebleven. Ruimbagage willen ze niet, nemen gewoon een rugzakje mee. Wat heb je tenslotte nodig zegt Joost; zwembroek en T-shirt J dus dat moet lukken. Ik geef wel aan dat ze dan wel moeten oppassen voor vloeistoffen in de handbagage, want een bus deo mag niet mee. Geen punt, zegt Joost, kopen we daar wel.

De moeder van Joost

belt mij, na de boeking, toch nog even op. Of ik weet of dat appartement wel iets is, zijn ze daar in goede handen. Ik geef aan dat ik daar al meer jongeren heb geboekt en dat ze het altijd erg naar hun zin hebben gehad, dus ze kan gerust zijn. Ach zegt ze, dat ben ik ook wel, maar de tv-serie Oh Oh Cherso zie ik toch elke keer weer voor me.

Na terugkeer van hun reis

begrijp ik van Joost dat ze het heerlijk hebben gehad. Ik bel ook moeder nog even om te vragen of ze blij is dat de jongens weer thuis zijn. Ze geeft aan dat ze het heerlijk hebben gehad, moe zijn, maar wel elke dag de zon hebben zien opkomen, als ze terugkwamen van het uitgaan, lacht ze.  

Joost had nog wel een klein puntje

zegt ze. Hij begreep niet dat ze in een bus moesten toen ze aankwamen op de luchthaven om naar het hotel te gaan en dat deze bus ook nog eens stopte bij allerlei hotels. Dat had hij nog nooit meegemaakt. Dat doen wij toch nooit Mam, had hij gevraagd. Nee schat, dat doen we nooit, zegt moeder met een knipoog.

Verwennen we ze teveel
vraagt moeder, dat ze denken dat alles met privé transfer gaat? Ja, zeg ik, dat doen we en graag.